Εν τόπω στυγερώ - En un sitio atroz - In a flagitious place - Dans un lieu abominable

Σκέψεις - Thoughts - Pensamientos - Réflexions - Riflessiones - мысли

My Photo
Name:
Location: Πλανήτης Γη - Tierra - Terre - Earth

Sunday, January 21, 2007

Άκου!

Владимир Маяковский одним из моих поетов фаворита. Он очень трудн для того чтобы перевести. Так я только даю вам это стихотворение в оригинале. Он настолько романтичн что можете сделать вы упадочно после чтения его. Я люблю его!

Послушайте!

Послушайте!
Ведь, если звезды зажигают -
значит - это кому-нибудь нужно?
Значит - кто-то хочет, чтобы они были?
Значит - кто-то называет эти плевочки
жемчужиной?
И, надрываясь
в метелях полуденной пыли,
врывается к богу,
боится, что опоздал,
плачет,
целует ему жилистую руку,
просит -
чтоб обязательно была звезда! -
клянется -
не перенесет эту беззвездную муку!
А после
ходит тревожный,
но спокойный наружно.
Говорит кому-то:
"Ведь теперь тебе ничего?
Не страшно?
Да?!"
Послушайте!
Ведь, если звезды
зажигают -
значит - это кому-нибудь нужно?
Значит - это необходимо,
чтобы каждый вечер
над крышами
загоралась хоть одна звезда?!

1914

7 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Σαν όνομα γνωστός... αλλά ένα μόνο ποίημα του ήξερα και αυτό το είχα δει σε ένα Blog (Καλού λύκου... πως σου φαίνεται;

Отношение к Барышне

Этот вечер речал —
не в любовники выйти ль нам?—
темно,
никто не увидит нас.
Я наклонилася действитьно,
и действитьно
я,
наклонясь,
сказал ей,
как добрый родител:
«Страсти крут обрыв —
будьте добры,
отойдите.
Отойдите,
будьте добры».

23 January 2007 at 06:45:00 GMT-5  
Blogger Περιπετών said...

Ο Μαγιακόβσκι είναι από τους κορυφαίους ποιητές του 20ού αιώνα. Πρέπει να τον ανακαλυψεις διότι χάνεις!:) Καταφέρνει και συνδιάζει τον ρομαντισμό με τον ρεαλισμό και την πολιτική/επαναστατική ποίηση όπως κανείς άλλος. Σίγουρα πάντως ήταν από τους κορυφαίους εκμοντερνιστές της ποίησης.

Το συγκεκριμένο ποίημα του που παραθέτεις απ'όσο μπορώ να καταλάβω είναι πανέμορφο και είναι χαρακτηριστικό δείγμα της μίξης ρομαντισμού με ηθική αμφισβήτηση. Δεν το γνώριζα και σ'ευχαριστώ.

23 January 2007 at 09:49:00 GMT-5  
Blogger SilentSoul said...

Καλα εσεις αν δεν με τρελάνετε τωρα δεν θα με τρελανετε ποτε!!!
Και ρωσσικα!!
Εγω τωρα να σχολιασω τι;Ποσο ωραια στοιχισμένα ειναι τα γραμματα της ρωσσικης αλφαβητας;Γρρρρρρρ!!!
Η καημενη συνεχεια μπαινω μπα ςκαι εχεις γραψει πραμα και βρισκομαι μπροστα στα ρωσσικα γρρρρ!!

23 January 2007 at 17:45:00 GMT-5  
Blogger Περιπετών said...

Συγγνώμη αλλά τελευταίως γράφω περισσότερο από ποτέ:) Κι επίσης τα Ρώσσικα αν και είναι δύσκολη γλώσσα, είναι πανέμορφη, όπως και τα ποιήματα του Μαγιακόβσκι. Τουλάχιστον κατάλαβες πως είναι ρώσσικα έτσι; ;)

23 January 2007 at 22:50:00 GMT-5  
Anonymous Anonymous said...

Περιπετών , συγχώρεσέ μου την παρέμβαση...

Listen

Listen
if stars are lit
it means - there is someone who needs it.
It means - someone wants them to be,
that someone deems those specks of spit
magnificent.
And overwrought,
in the swirls of afternoon dust,
he bursts in on God,
afraid he might be already late.
In tears,
he kisses God's sinewy hand
and begs him to guarantee
that there will definitely be a star.
He swears
he won't be able to stand that starless ordeal.
Later,
He wanders around, worried,
but outwardly calm.
And to everyone else, he says:
'Now,
it's all right.
You are no longer afraid,
are you?'
Listen,
if stars are lit,
it means - there is someone who needs it.
It means it is essential
that every evening
at least one star should ascend
over the crest of the building.

Translated by Dorian Rottenberg
-------------------------------

Attitute to a miss


That night was to decide
if she and I
were to be lovers.
Under cover
of darkness
no one would see, you see.
I bent over her, it’s the truth,
and as I did,
it’s the truth, I swear it,
I said
like a kindly parent:
“Passion’s a precipice –
so won’t you please
move away?
Move away,
please!”

Δεν ξέρω ποός έκανε την μετάφραση

24 January 2007 at 03:52:00 GMT-5  
Blogger Περιπετών said...

Αν μου επιτρέπεις κι εμένα μια ελληνική μετάφραση διότι η συγκεκριμένη (με τα λίγα ρώσσικα που σκαμπάζω) μου φαίνεται πολύ πεζή.

Σχέση με ένα κορίτσι

Το βράδυ το ίδιο είχε πάρει την δική του απόφαση - γιατί να μην γίνουμε οι δυό μας εραστές;
Σκοτάδι γύρω, κανείς δεν θα μας δει.
Και πράγματι, έγυρα από πάνω της, και όντως, καθώς έγερνα, τής ψέλλισα σαν γονιός καλός:
"Το πάθος είναι απόκρημνο σαν βάραθρο -
σε παρακαλώ, φύγε,
φύγε σε παρακαλώ"

24 January 2007 at 12:50:00 GMT-5  
Blogger SilentSoul said...

Γρρρρρρρρρρρρ!!!
Δεν έχετε τον Θεό σας.
Νίπτω τας χείρας μου..
Βλαμμένα μου :ρ

25 January 2007 at 09:13:00 GMT-5  

Post a Comment

<< Home